Studie: Geschiedenis.

Beroep: Ik heb in de culturele sector gewerkt.  Ik ben manager in een orkest geweest en ik heb voor het conservatorium in Groningen gewerkt als fondsenwerver. Ik ben geboren in Breda en woon in Amsterdam.

Waar ben je op afgestudeerd?

Op onderwerpen over onze geschiedenis over de spijtoptanten. Over de mensen die in de jaren ‘60 naar Nederland zijn gekomen, de Indischen.

Hoe Indisch ben je?

Ik ben echt Indo. Natuurlijk heb ik de Nederlandse nationaliteit. Ik zeg altijd maar zo: Indonesië is mijn moederland en waar mijn hart ligt. Nederland – en misschien Europa – is mijn vaderland. Ergens daartussen zweeft mijn identiteit. Het is een apart iets dat Nederlands en Indisch is, wel echt Indo. Iets anders dan Nederlands of Indonesisch.

Waar komen je ouders en grootouders vandaan?

Opa, van vaders kant is van West-Java. Mijn oma is van Oost-Java, Surabaya. Mijn opa is een blanke man. Mijn moeders kant komt ook van Java, maar er zitten wel Timorezen en Moluks bloed bij. Voornamelijk Java.

Leven je Indische grootouders nog?

Ik heb nog één oma. De ander opa’s en oma’s zijn overleden.

Toen je over het ‘Twijfelindo-project’ hoorde, wat was toen je eerste reactie?

Hoezo twijfelen over je Indoschap? Dat was het eerste. Hoezo twijfelt hij daarover? Het klonk alsof je over je eigen identiteit zou twijfelen, en dat doe ik niet, want ik vind mijzelf wel echt Indo. Maar toen bedacht ik me dat degene die mij beschouwt vaak helemaal niet ziet dat ik Indo ben. Op die manier kun je ook twijfelen. Ik begon om me heen te kijken naar mensen waarvan ik wist dat zij via dit Twijfelindo-project de discussie waren aangegaan, en daarvan had ik ook niet meteen gedacht dat zij Indisch waren.

Wat houdt dat Indische dan voor jou in?

Grote vraag. Dat zijn natuurlijk al die clichés, al die praktisch dingen zoals lekker eten, gezellig samenzijn, met de familie veel dingen doen. Familie staat best centraal. Je voelt je wel een beetje speciaal. Je bent geen doorsnee Nederlander. Als ik naar mijn familiegeschiedenis kijk dan zie ik dat daar veel buiten-echtelijke relaties in zitten, generaties terug. Die een die had dan weer geld van die familie. Ik ben er wel een beetje trost op als ik bedenk hoe mijn ouders hier zijn gekomen, hoe moeilijk zij het hebben gehad en dat het uiteindelijk goed is gekomen. Daar kijk ik ook wel naar, los van de uitingen van gezellig doen. Ik ben vroeger naar die ‘I love Indo’ feesten geweest. Ken je die? Inmiddels alweer tien of twaalf jaar terug. Dat was vroeger mijn Indo identiteit, want we kunnen goed muziek maken enzo.

Waar denken mensen om je heen dat je vandaan komt?

Mensen die dicht bij mij staan kennen mijn geschiedenis en weten dat ik Indo ben. Ik woonde in Amsterdam waar het nogal gemixt is, maar toen ik in Groningen ging werken voelde ik me vrij wit. Onder de collega’s ging ik om met nog een Indo, en dat was het. Als ze vroegen: ‘Wat ben je nou? Iets Zuid-Amerikaans? Indiaas?’, dan legde ik uit dat ik Indo was en gewoon in Breda was geboren.

Als mensen vragen waar je vandaan komt dan verwachten ze dat je uit Marokko komt of whatever, maar ik heb ook echt Marokkaans en Turkse vrienden die in Nederland zijn geboren en die vertellen dat ze uit Marokko komen. Maar, nee… je komt gewoon van waar je geboren bent natuurlijk, het kleurtje is alleen anders. Maar ja, dat is de geschiedenis.

Verdwijnt de Indische cultuur of is die springlevend?

Springlevend. Cultuur is sowieso niet vaststaand, ook niet de Nederlandse cultuur of welke cultuur dan ook. Dus ook de Indische cultuur niet. De Indische cultuur zoals van mijn oudooms en tantes, de generatie die in Nederlands-Indië heeft gewoond, verdwijnt wel. Maar dat is niet mijn cultuur. Ik heb wel heel veel meegekregen, dus dat heeft mijn cultuur gevormd. Dat zie je vooral in oude Indische mensen die Nederlands praten met zo’n hele bekakte maar rollende tongval. Ik kan het niet goed nadoen. Wat niet verdwijnt is het eten, denk ik. Het verandert, maar de cultuur verdwijnt niet. Ik zou het erg vinden als mijn achterkleinkinderen helemaal geen band meer zouden hebben met het Indisch-zijn.

Heb je wel een idee hoe je het zou willen doorgeven?

Door de familieverhalen en de familiegeschiedenis, maar elke ouder zou zijn kind moeten meegeven waar die vandaan komt. Hoe die groot is geworden, wat de geschiedenis is en culturele dingen. Ook gewoon trots.

Wat is je lievelingsgerecht?

Oh.. ik vind zo veel lekker. Er is echt teveel. Ramon vind ik heel lekker.

Wat is dat?

Een rundvleessoep uit Midden-Java, volgens mij. Net als soto maar dan van rundvlees. Heel donker en super lekker!