Mevrouw Lans, haar dochter en kleinzoon Dwight waren nogmaals uitgenodigd bij het Tropenmuseum op de ‘kijkdag’ om deel te nemen aan het gesprek aan de ronde tafel waar ik ook bij betrokken ben met HoezoIndo. Met de gedachte van Hoezindo onderstrepen we het belang van de jongere generatie hoe zij hun grootouders kunnen helpen met dit project fotozoekt familie. Na de rondetafelgesprek sprak ik even met Dwight hoe dat gegaan is.
Kan je vertellen hoe vertellen hoe je het album hebt gevonden?
De week voordat ik online keek had oma een artikel gezien in de krant dat er fotoalbums online zijn geplaatst en belde mij met de vraag dat als ik tijd had naast mijn studie een keer kon kijken op de website fotozoektfamilie.
“Op de desbetreffende dag keek ik op de website en bladerde wat albums door en ik dacht. Laat ik eens gaan zoeken op de achternaam. Dus ik kwam een album tegen en bladerde wat in dat album en een foto trok heel erg mijn aandacht en ik dacht: Dit is iets. Dus ik heb mijn moeder geroepen om een kijkje te nemen en toen kon ze bevestigend dat het mijn oma was. We probeerden gelijk oma te bereiken, maar die was niet thuis en hebben 3 uur lang geprobeerd te bellen totdat ze opnam, want ze net terug was van winkelen in het Tuincentrum. Binnen een kwartier stond ze voor de deur en het was natuurlijk allemaal heel emotioneel toen ze de foto’s zag.”
“Online heb ik online het geclaimd. Twee dagen erna hebben we contact gehad om ons te verifiëren als rechtmatige eigenaar. Dat duurde wel even en daarna zijn we en zijn we vervolgens uitgenodigd bij de Tongtongfair waar toevallig de NOS ploeg aanwezig was die ons hebben geïnterviewd.”
Speelde je indische achtergrond voor de vondst ook een rol?
Thuis zijn we vooral westers opgevoed. Ik wist wel van onze achtergrond natuurlijk en waar ze vandaan kwam en er werd indisch gegeten, maar voor de rest was het verleden van mijn oma een gesloten onderwerp. De goede herinneringen vertelde ze wel, maar bij het vinden van het album is het gesloten boek weer geopend en kwam het echte verhaal ook met de nare herinneringen naar boven. De jeugd van mijn oma en mijn jeugd is niet te vergelijken.
Dit is natuurlijk de eerst keer dat je daar inzicht in krijgt. Hoe is dat voor jou?
De mentaliteit in onze familie is gewoon door blijven zetten en dat zit in de familie. Niet zeuren maar door blijven gaan. Het zit af en toe tegen, maar gewoon doorgaan en de goede tijden zullen komen. Dat heb ik heel sterk mee gekregen vanuit huis.
[box]
Wil je weten of er een verweesd album misschien tot jullie familie zou kunnen behoren? Help grootouders mee in hun zoektocht. Kijk op fotozoektfamilie.nl en tag along!
[/box]
Geef een reactie