Dit interview is onderdeel van het Twijfelindo Project en Boek 2015/2016. Het boek is vorig jaar uitverkocht en de 2de druk is nog een kleine oplage beschikbaar. Bestel het laatste exemplaar van de gelimiteerde oplage hier of doneer een kleinere donatie aan het huidige Crowdfunding project .
Larissa Brouwer (21) Studie: Hoge Hotelschool, Leeuwarden.
Beroep: Serveerster.
Toen je voor het eerst hoorde over dit ‘Twijfelindo-project’, wat was toen je eerste gedachte?
Mijn eerste gedachte was gelijk: ik doe mee, leuk! En ik vond het ook interessant omdat het echt gaat over onze cultuur. We zijn er heel stil over, en het is juist leuk dat het boek laat zien wie wij zijn en waar wij vandaan komen, en dat het dan ook het grote publiek bereikt. Dat vind ik wel gaaf en daarom wilde ik gelijk meedoen.
Mensen zien niet aan jou dat je Indische roots hebt?
Nou, het verschilt wel heel erg hoor, je hebt mensen die het gelijk doorhebben, ik ben kwart trouwens, want mij opa komt daarvandaan. Sommigen denken dat ik een halfbloedje ben, anderen denken weer dat ik bijvoorbeeld uit Spanje kom, andere mensen denken: ja, die is volledig Nederlands.
Wat zeg je zelf meestal daarop?
(Vol trots:) Dat mijn opa uit Indonesië komt.
Hoe zijn de reacties?
Meestal positief. Sommigen zeggen: o ja, nu zie ik het, en anderen: ja, ik had het gelijk door. En dan blijven ze doorvragen, of ik daar ben opgegroeid bijvoorbeeld, terwijl ik gewoon in Nederland ben opgegroeid. Ik spreek gewoon vloeiend Nederlands. En of ik graag daarheen wil. Standaard vragen altijd.
Kun je dan uitleggen hoe de Indische link zit bij jou?
Mijn opa komt uit Java, Probolinggo. Die is toen naar Nederland gegaan en heeft daar mijn Nederlandse oma ontmoet. Zo kwam mijn pa ter wereld en papa is ook getrouwd met een Nederlandse vrouw, en zo ben ik er gekomen.
Weet je misschien iets van jouw overgrootouders?
Mijn opa is best wel vroeg overleden, dus helaas kon ik hem niet veel vragen, maar ik weet veel via mijn vader. Maar hij praatte niet veel over het verleden, en zeker in zijn laatste jaren, toen ik denk ik twaalf was, begon hij te dementeren, en toen kon ik ook niet zoveel vragen eigenlijk.
Wat zijn dan Indische dingen die je je weet te herinneren?
Mijn opa was echt heel stil hoor, die wou er niet over praten, en dat is kenmerkend, om niet te praten over het verleden, maar we hebben thuis veel kleine elementen, zoals wajangpoppen of Boeddhabeelden.
Wanneer is het jou meer gaan interesseren?
Toen ik van de middelbare kwam ging ik naar het MBO, en toen ben ik steeds meer de geschiedenis van Indonesië gaan onderzoeken. Sindsdien ben ik ook meer gaan vragen aan mijn ouders, en begon ik me ook steeds meer te interesseren in het typisch Indonesische eten. We hebben een heel oud Indonesisch kookboek. Daar hebben we ook een nieuwe van gekocht, want het is zonde om door het oude te bladeren, omdat de bladzijden er elk moment uit kunnen vallen. Ik vind het heel leuk om er doorheen te bladeren en er gerechten uit te maken. In de loop der tijd begon het mij steeds meer te interesseren, sinds een paar jaar nu. Ik kom uit een dorp, en daar ben je gewoon Nederlands en je gedraagt je ook Nederlands, en ik ging ook veel met Nederlanders om.
Ik wil ook heel graag naar Indonesië, want omdat ik er steeds meer mee bezig ben zie ik steeds meer kleine verschillen. Met mijn neef Milan heb ik het er ook heel vaak over en daardoor blijft het wel levend bij mij.
Wanneer ga je dan naar Indonesië?
Ik hoop zo snel mogelijk, want ik wil ook weten waar mijn opa heeft gewoond en wat hij allemaal heeft gedaan. Dat vind ik gewoon heel erg interessant, want hoe meer je weet over je geschiedenis, hoe beter je komt te weten waarom je nu reageert op bepaalde dingen, want je neemt bepaalde karaktereigenschappen over van je familieleden. Dus hoe meer ik dat weet, hoe meer ik kom te weten over mijzelf. Het is gewoon gaaf om die cultuur levend te houden, dat vind ik ook heel belangrijk.
Hoe was dat vroeger op school?
Ik had er zelf nooit last van. Ik werd altijd als Nederlander gezien. Ook op de middelbare school, op het MBO en op het HBO. Alleen hoor ik vaak opmerkingen als: waar kom je vandaan, of: wat is je afkomst, maar in positieve zin, dat ze het interessant en leuk vinden als ze weten wat mijn roots zijn.
Heb je iets tastbaars dat jou verbindt met het Indisch-zijn?
In een van onze slaapkamers hebben we nog een foto van mijn opa toen hij jong was. Echt een hele mooie foto van hem, met een hele mooie blik, en soms zie ik een foto en dan moet ik gelijk denken aan heel veel herinneringen of dingen uit Indonesië die ik graag wil weten. Al die wayangpoppen thuis of al die Boeddha’s, allemaal kleine elementen die door het huis slingeren.
Maar niet echt iets specifieks waar je iets mee hebt?
Ja, dat is echt alleen die foto, dat is echt een gezicht dat je kunt zien.
Verdwijnt de Indische cultuur of is hij springlevend?
Ik vind het jammer, maar eerlijk gezegd zie ik hem wel steeds meer verdwijnen.
Dat komt ook doordat er zoveel mensen vanuit het buitenland naar Nederland komen en er zoveel verschillende culturen zijn dat je het wel langzaam ziet verdwijnen, maar de mensen zoals ik proberen het wel levend te houden… Het is er wel, maar het zou me niks verbazen als het over vijftig jaar veel minder is geworden, helaas.
Hoe zou jij het willen doorgeven?
Gewoon in je dagelijks leven er veel mee bezig zijn, zoals Indische gerechten maken, de taal leren, het overbrengen aan eventueel mijn kinderen later, het er veel met andere mensen over hebben, veel praten, familiefeesten, Indische rijsttafels, echt, zo veel dingen levend houden.
Hoe eet jij je rijst?
Met een kleine lepel.
Wat is je lievelingsgerecht of -snack?
O, zo veel! Thuis bakken we zelf de kroepoek. Dat vind ik altijd heerlijk om te doen, rempetjek, of als we naar de Indische toko gaan, dan zijn er zo veel dingen die ik meeneem, we koken vaak sajur boontjes. Een aantal jaar geleden was ik helemaal fan van gado gado, dat vind ik heerlijk om te eten, spekkoek. Teveel om één specifiek iets te noemen.
Wil je nog wat zeggen?
Wat ik nog wil zeggen is: wees trots op waar je vandaan komt en zeg het ook tegen andere mensen. Als iemand je vraagt: wat is je afkomst?, zeg het dan gelijk, en wat je link is met het land, ook al ben je volledig Nederlands; wees daar ook trots op. Mijn opa komt uit Indonesië en daar ben ik heel blij om.
Geef een reactie