Ons programma tijdens de kijkdag van fotozoektfamilie heeft kennelijk naast de vele aanwezige ouderen toch nog jongen mensen aangetrokken. Gelukkig maar, want voor wie het ‘Indisch zijn’ belangrijker begint te worden laten we graag een geluid horen door hen in de spotlicht te zetten. Vorige week was dat met Dwight en vlak daarna spraken we Patty Krijgsman die we nu aan je voorstellen. In het dagelijkse leven is ze Pedagoge en sinds ze vorig jaar naar Indonesië is geweest is haar interesse in eigen familiegeschiedenis erg gegroeid.
Wat was de reden dat je zus dit evenement van Fotozoekfamilie naar je doorstuurde?
Mijn vader heeft altijd veel verteld over het Indo zijn en zijn jeugd, maar we hebben daar eerder niet altijd zoveel interesse voor gehad. Nu begint die interesse steeds meer te groeien, omdat we eigenlijk een hele fascinerende familiegeschiedenis hebben.
Vorig jaar was ik voor mijn studie 3 maanden in Indonesië en zijn de familieverhalen veel meer voor mij gaan leven. Omdat ik daar veel mee bezig ben, ben ik dit meer gaan bespreken met mijn broer en zus. Mijn zus las over dit evenement met het programma van HoezoIndo en heeft dit aan mij doorgestuurd met dat gedachte dat dit iets voor mij zou zijn. Ik woon in Amsterdam, dus was het makkelijk voor mij om hier naar toe te gaan.
Is de familiegeschiedenis voor je broer en zus ook belangrijker geworden?
Ja, dat geldt voor ons alle drie. We zijn de geschiedenis meer gaan begrijpen en tonen meer interesse. Niet alleen om het feit dat we veel neven en nichten hebben en om wat ‘Indo zijn’ betekent voor mij vader, maar ook om wat er allemaal gebeurd is in de familie en de implicaties die dit voor onze eigen levens heeft meegebracht. Daarbij begint voor mij ook steeds meer het besef te komen dat mijn vaders familie heel veel dingen heeft gemaakt tijdens de oorlog en de migratie naar Nederland, en dit wil ik graag verder onderzoeken.
Je vader is de Indo in de familie?
Ja mijn vader is de Indo in de familie, maar mijn moeder is heel Hollands. Afgezien van veel Indisch eten zijn we verder behoorlijk Nederlands opgevoed. Nu ik ouder word merk ik dat ik me meer ga interesseren voor wat Indo zijn betekent en hoe ik dat voor mijzelf kan toepassen. Mijn vader heeft er altijd al veel over verteld, maar toen had ik zelf de interesse nog niet.
Heeft je bezoek aan Indonesië de doorslag gegeven om je meer te verdiepen in je Indische kant?
Ja. Tijdens mijn verblijf Indonesië verbleef ik in Surabaya. Hier bleek de vader van mijn ooms begraven te liggen. Samen met mijn vader zijn we naar zijn graf gegaan en toen kwamen er allerlei verhalen boven water. Als bepaalde gebeurtenissen in de familie niet waren gebeurd was mijn vader er niet geweest en ik dus ook niet . Dat besef op die begraafplaats heeft een diepe indruk op mij gemaakt. Onze familie geschiedenis is zo bizar verlopen. Het is een treurnis dat de vader van mijn oom is overleden, maar ik heb mijn leven te danken heb aan het feit dat zijn vrouw –mijn oma- na zijn overlijden is hertrouwd is met mijn opa en uit hun relatie mijn oom en vader zijn geboren.
Heel herkenbaar! Ik nodig alle (2e en 3e-generatie) Indo’s graag uit voor het Jongerenevenement van de Indische Genealogische Vereniging, 29 maart 2014 in Amersfoort: http://www.igv.nl/over-de-igv/igv-jongerenevenement