Toch een laatste blogpost?
Sinds 12:15, dat is nu, heb ik besloten deze laatste blog toch te schrijven voor dit jaar. Ik was het wel van plan, maar ik was tot nu toe ongeïnspireerd. Gek genoeg ben ik in deze periode van het jaar meer op zoek naar de zin en het waarom van dingen en dan kijk ik op internet, lees ik blogs, video’s van mensen en merk op wat voor type boodschap er wordt gepost tijdens deze feestdagen.
Wat ik over het algemeen zie is de terugblik van dit jaar en voorspellingen van volgend jaar. Dat krijg je natuurlijk als je veel blogs volgt van entreperneurs en ondernemers.Oja en wat ik dus ook veel binnenkrijg zijn persoonlijk bedoelde wenskaarten van bedrijven die ik niet wil hebben, want die overstijgen sowieso mijn persoonlijke wenskaarten van filmilie en vrienden
En toch doet het zo ‘koud aan’ als wij van Hoezoindo daar een beetje buitenvallen, omdat we bijvoorbeeld familiewaarden zo belangrijk vinden.Maar ik vind het belangrijk genoeg om mijn gedachte toch te plaatsen en ben nu geinspireerd genoeg omdat ik zojuist weer eens op TED.com heb gekeken. Een site die mij en anderen werkelijk inspireert.
Culturele waarde..blabla
Bij mij valt dan het kwartje pas om deze blog met jullie te delen, want het puzzelstukje viel met een uitspraak die me bijbleef van Wubbo Okkels vorige maand op de radio:
‘ Culturele waarde kan je niet zomaar in geld definiëren. Als je culturele waarde subsidieert zul je zien dat mensen veel meer gemotiveerd zullen zijn, waardoor het bedrijfsleven floreert.’ Aldus Wubbo Ockels.
Een waarheid als een koe! Dacht ik.. buiten de subsidie dan, want die hebben we niet.
HoezoIndo ambieert het in de spotlight zetten van de culturele waarden die indo’s met zich meebrengen.
Ik geloof in het belang daarvan.
Rode draad en afgelopen jaar.
De indische cultuur in Nederland is nog steeds de rode draad geweest in mijn eigen carrière. Mijn Indische portretten eindproject, de portretten voor Moesson,Het boek ‘Zwarte huid, Oranje hart’ die na 5 jaar werk is verschenen, De ontmoeting met Indische organisaties en stichtingen, de passar malams en Kumpulans en de talloze mensen legden de basis van mijn ervaring als portretfotograaf. En nu met HoezoIndo wil ik wat terug kunnen betekenen
Afgelopen jaar was een bewogen jaar. Met een knalstart op 5 maart hebben we een moeizaam begin gekend. Maar die moeite werd beloond door trouwe bezoekers en ik heb geleerd dat je dat moet verdienen. Dit jaar hebben we zoveel interessante mensen ontmoet (en nieuwe vrienden gemaakt) die het verdienen om in de spotlight te staan. Monique zit op haar stage, Denise is dit jaar moeder geworden enfin..We komen handen en tijd tekort, maar desondanks geeft het ons weer moed om met het groeiend aantal trouwe volgers om er volgend jaar echt wat bijzonders van te maken.
2011!!
En nu reJoin ik mijn familie weer, want de rijst is bijna klaar, me zus is net wakker en me pa maakt een foto van mij terwijl ik hier dus achter de laptop zit te tikken :S
Een warme en ‘persoonlijke’ Kerstgroet van HoezoIndo en we zien je terug met oliebollen foto’s op Facebook.
Proost alvast op een veelbelovend 2011!!
Armando
Geef een reactie